Professor Steven Reiss, Ph.D. (1947-2016) was hoogleraar psychologie en psychiatrie aan de Ohio State University. Hij behaalde zijn Bachelor of Arts, magna cum laude, aan het Dartmouth College, volgde een klinische stage aan de Harvard Medical School en promoveerde in de psychologie aan de Yale University. Hij was Fellow van zowel de American Psychological Association als de American Association on Intellectual and Developmental Disabilities.

Professor Reiss droeg originele ideeën, nieuwe beoordelingsmethoden en invloedrijke onderzoeken bij aan drie onderwerpen in de psychologie: angststoornissen, ontwikkelingsstoornissen en intrinsieke motivatie.

Wil je weten op welke temperatuur water kookt, dan kan je op een empirische manier data verzamelen. Je kookt water op diverse plekken in de wereld. Je gaat na wanneer het water kookt. En stelt empirisch vast op basis van data wat het resultaat is.

Professor Steven Reiss deed dit voor intrinsieke motivatie.

Jarenlang verzamelde Reiss’ team data over de volgende vragen:

• Wat maakt mensen blij en tevreden met hun leven en dus waardevol?
• Wat is voor mensen écht het belangrijkst?
• Wat willen mensen nu echt bereiken in hun leven en hun werk?
• Welke aspecten van hun leven zijn het meest zinvol?
• Waardoor wordt iemand intrinsiek gemotiveerd?

Via factoranalyse, een statistische wiskundige techniek voor het vinden van gelijkenissen in grote aantallen data, ontdekte Reiss vervolgens dat alle mensen overal ter wereld hetzelfde belangrijk vinden.

De verzamelde data vertelde hem dat mensen intrinsiek gemotiveerd zijn om 16 psychologische basisbehoeften te kunnen realiseren in hun leven.

Deze 16 intrinsieke motivatoren zijn:

1. UNIVERSEEL: wij vinden allen overal in de wereld dezelfde dingen belangrijk in het leven, vandaar de wereldwijde toepassingen van het RMP
2. INDIVIDUEEL: niet iedereen hecht evenveel waarde aan de 16 intrinsieke motieven: dat is het individuele van motivatie en maakt ons tot individuen.

Het RMP brengt onze individuele identiteit en onze kernwaarden in beeld. Deze inzichten zijn essentieel voor een duurzaam motiverend en zingevend leven.

1. WAAROM: de intrinsieke motivatoren verklaren iemands gedrag; je krijgt een antwoord op waarom (i.p.v. wat of hoe) iemand iets doet.

2. WELKE PRIORITEITEN: welke kernwaarden en welke essentiële behoeften zijn het belangrijkst en in welke volgorde; wat zal de persoon motiveren en wat zal hem of haar demotiveren?

Het RMP brengt onze individualiteit in kaart en hoe wij prioriteit geven aan wat in ons leven er écht toe doet.

3. HOEVEEL en HOE VAAK wil iemand deze waarden en psychologische behoeften kunnen ervaren: wanneer treedt m.a.w. demotivatie, frustratie en stress op?

Motivatie vertoont een continuüm. Elke persoon probeert elke dag zijn of haar ervaring te beheren, te reguleren en in evenwicht te brengen in de richting van een “verzadigingspunt” (“a satiation set point” Reiss 2000), dat ook wel een “optimaal geluksniveau” wordt genoemd. Het RMP brengt dat optimaal niveau van motivatie in kaart.

Het RMP heeft 3 normeringen: een landennormering, een geslachtsnorm en een generatienorm. Hierdoor wordt ook vergelijking tussen mensen mogelijk.

• De hernormering van 2022 is gebaseerd op gegevens die tussen 2007 en 2022 zijn verzameld uit 159 landen in 5 continenten en 7 generaties.
• De RMP hernormering stelde significante verschillen vast tussen vrouwen en mannen op vijf van de levensmotieven, wat leidde tot de invoering van geslachtsnormen.
• Er werden ook aparte landennormen ontwikkeld voor de landen met voldoende gegevens om statistisch geldige vergelijkingen mogelijk te maken.
• Tenslotte worden testtakers’ resultaten ook vergeleken met de generatienorm, omdat GenZers voor een aantal schalen significant afwijken van de gemiddelde populatie.